Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΑΪΛΑΚΗ
Ο Ηλίας Ανδριόπουλος μάλλον δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Ξεχωριστή μορφή του κινήματος του έντεχνου λαϊκού τραγουδιού, έγραψε μελωδίες που σημάδεψαν μία ολόκληρη εποχή και έργα όπως τα «Λαϊκά Προάστια», οι «Προσανατολισμοί», οι «Ωδές», τα «Γράμματα στο Μακρυγιάννη», τα οποία δείχνουν ότι αντιστέκονται σθεναρά στη φθορά του χρόνου. Έπειτα από τρεις και πλέον δεκαετίες μιας πραγματικά δημιουργικής πορείας με μουσικές και τραγούδια που έχουν αγαπηθεί από ένα ευρύ κοινό, ο δημοφιλής συνθέτης θα ανακεφαλαιώσει τη δουλειά του στο πεντάγραμμο μέσα από δύο συναυλίες, στις 26 και 27 Ιουλίου στη Μικρή Επίδαυρο -στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
«Στο Αρχαίο Θέατρο της Μικρής Επιδαύρου» εξηγεί ο ίδιος στην ΗτΣ, «θα παρουσιάσω ένα απάνθισμα των πιο όμορφων τραγουδιών μου που μέσω αυτών έχω διανύσει μια πορεία 35 ετών στην ελληνική μουσική. Σε αυτές τις συναυλίες έχω επιλέξει ερμηνευτές που δεν είναι φίρμες, αλλά είναι σπουδαίοι καλλιτέχνες και ταιριάζουν απόλυτα και ανταποκρίνονται στο ύφος και στο χαρακτήρα της μουσικής μου. Αυτοί είναι ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος, η Θεοδώρα Μπάκα και οι αδελφές Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή. Θα συνοδεύει ένα Κουαρτέτο φυσικών οργάνων- πιάνο, βιολοντσέλο, μαντολίνο και μπουζούκι».
Πάντως, κοιτώντας κανείς εκ των υστέρων το έργο του, βλέπει ότι σε
αυτό περίοπτη θέση κατέχει η μελοποίηση μεγάλων Ελλήνων ποιητών. Τι
είναι εκείνο που τον οδήγησε σε αυτή την επιλογή; «Στην Ελλάδα» λέει ο
Ηλίας Ανδριόπουλος, «υπάρχει μια εκτενής παράδοση στην μελοποίηση
ποιημάτων. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα νεώτερα χρόνια από το Θεοδωράκη
και το Χατζιδάκι μέχρι εμάς τους μεταγενέστερους. Αναφέρομαι και στην
ελληνική αρχαιότητα όπου οι ποιητές δε συνήθιζαν τότε να απαγγέλουν
τους στίχους τους, αλλά τους έντυναν με μουσική και τους τραγουδούσαν
στις αγορές και στις πανηγύρεις. Άρα ως Ελληνες συνθέτες είμαστε
εξοικειωμένοι με αυτό το είδος της δημιουργίας. Και μπορούμε να
αντιλαμβανόμαστε μουσικά την υψηλή έκφραση του ποιητικού λόγου».
Επιχειρώντας μια τέτοια αναδρομή στις συναυλίες της Μικρής Επιδαύρου, υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα έργα ή συνεργασίες που θεωρεί σταθμούς στην καλλιτεχνική του διαδρομή; «Υπήρξαν δύο έργα μου τα οποία νομίζω κατέγραψαν έντονα μία εποχή -αναφέρομαι στις καλές στιγμές της Μεταπολίτευσης, γιατί υπήρξανε και τέτοιες. Είναι τα «Λαϊκά προάστια» με τη Σωτηρία Μπέλλου και τα «Γράμματα στο Μακρυγιάννη» με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη. Βέβαια, δίπλα σε αυτά τα έργα θα τοποθετούσα και τρία άλλα τα οποία μουσικά είναι πιο προχωρημένα: Είναι οι «Προσανατολισμοί» σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, οι «Αργοναύτες» σε ποίηση Σεφέρη - Γκάτσου και οι «Ωδές» στην ποίηση του Ανδρέα Κάλβου. Σε επίπεδο συνεργασιών, θεωρώ αξεπέραστη τη στιγμή της συνεργασίας μου με την Μπέλλου. Επίσης, ξεχωρίζω σαν κάτι πολύ σημαντικό τη συνάντησή μου με την Πρωτοψάλτη, η οποία μάλιστα τότε έκανε τα πρώτα της βήματα. Σφραγίστηκε δημιουργικά εκείνη η εποχή με τις ιδέες και τη φαντασία της νεανικής μας παρόρμησης».
Σε κάθε περίπτωση, οι μουσικές επιρροές του είναι
ποικίλες. Οπως αναφέρει ο συνθέτης χαρακτηριστικά: «Είχα κλασσική
παιδεία στη μουσική και έχω επηρεαστεί αρκετά από το ιταλικό μπελκάντο
και περισσότερο από το Βέρντι, από την προκλασσική μουσική, αλλά και
από το δημοτικό μας τραγούδι που το λατρεύω (επειδή κρύβει μέσα του και
μια εκπληκτική λαϊκή ποίηση) πέραν της μουσικής του. Θα έλεγα από το
βυζαντινό μέλος και από τους νεώτερους συνθέτες μας (κυρίως το Νίκο
Σκαλκώτα, το Μάνο Χατζιδάκι, το Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και δύο
πρωτοποριακούς συνθέτες, τον Ιάννη Ξενάκη και το Γιάννη Χρήστου) οι
οποίοι έδωσαν μία ταυτότητα και άνοιξαν έναν ορίζοντα για τη σύγχρονη
ελληνική μουσική. Όλοι αυτοί συνέτειναν να δημιουργηθεί ένας πολυεπίπεδος
ελληνικός ήχος».
Όσο για τη μουσική δημιουργία σήμερα στην Ελλάδα, και κόντρα στις συνήθεις δυσοίωνες προβλέψεις, ο Ηλίας Ανδριόπουλος δεν κρύβει την αισιοδοξία του: «Εάν θεωρήσουμε ότι η κάθε εποχή δημιουργεί τους καλλιτέχνες και την έκφρασή της, τότε σίγουρα και η σημερινή εποχή διαθέτει τους εκπροσώπους της στη μουσική. Μένει από τους νεώτερους δημιουργούς να καταγράψουν όσο καλύτερα μπορούν αυτά που βιώνουν και αυτά που τους εμπνέουν. Υπάρχουν ενδιαφέροντα πράγματα από τους νεώτερους καλλιτέχνες στα οποία μπορεί κανείς να σταθεί με προσοχή και με σεβασμό, έστω και αν είναι διαφορετικές οι καταβολές σε σχέση με μας τους παλιότερους». Και καταλήγει: «Είμαι αισιόδοξος ότι στο άμεσο μέλλον θα γίνουν ακόμη πιο σημαντικά πράγματα»
Δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας "Ημερησία", στο φύλλο του Σαββατοκύριακου 29-30 Ιουνίου 2013
Ο Ηλίας Ανδριόπουλος μάλλον δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Ξεχωριστή μορφή του κινήματος του έντεχνου λαϊκού τραγουδιού, έγραψε μελωδίες που σημάδεψαν μία ολόκληρη εποχή και έργα όπως τα «Λαϊκά Προάστια», οι «Προσανατολισμοί», οι «Ωδές», τα «Γράμματα στο Μακρυγιάννη», τα οποία δείχνουν ότι αντιστέκονται σθεναρά στη φθορά του χρόνου. Έπειτα από τρεις και πλέον δεκαετίες μιας πραγματικά δημιουργικής πορείας με μουσικές και τραγούδια που έχουν αγαπηθεί από ένα ευρύ κοινό, ο δημοφιλής συνθέτης θα ανακεφαλαιώσει τη δουλειά του στο πεντάγραμμο μέσα από δύο συναυλίες, στις 26 και 27 Ιουλίου στη Μικρή Επίδαυρο -στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
«Στο Αρχαίο Θέατρο της Μικρής Επιδαύρου» εξηγεί ο ίδιος στην ΗτΣ, «θα παρουσιάσω ένα απάνθισμα των πιο όμορφων τραγουδιών μου που μέσω αυτών έχω διανύσει μια πορεία 35 ετών στην ελληνική μουσική. Σε αυτές τις συναυλίες έχω επιλέξει ερμηνευτές που δεν είναι φίρμες, αλλά είναι σπουδαίοι καλλιτέχνες και ταιριάζουν απόλυτα και ανταποκρίνονται στο ύφος και στο χαρακτήρα της μουσικής μου. Αυτοί είναι ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος, η Θεοδώρα Μπάκα και οι αδελφές Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή. Θα συνοδεύει ένα Κουαρτέτο φυσικών οργάνων- πιάνο, βιολοντσέλο, μαντολίνο και μπουζούκι».
 | |
| Έπειτα από τρεις και πλέον δεκαετίες μιας πραγματικά δημιουργικής πορείας με μουσικές και τραγούδια που έχουν αγαπηθεί από ένα ευρύ κοινό, ο δημοφιλής συνθέτης θα ανακεφαλαιώσει τη δουλειά του στο πεντάγραμμο μέσα από δύο συναυλίες, στις 26 και 27 Ιουλίου στη Μικρή Επίδαυρο - στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. |
Επιχειρώντας μια τέτοια αναδρομή στις συναυλίες της Μικρής Επιδαύρου, υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα έργα ή συνεργασίες που θεωρεί σταθμούς στην καλλιτεχνική του διαδρομή; «Υπήρξαν δύο έργα μου τα οποία νομίζω κατέγραψαν έντονα μία εποχή -αναφέρομαι στις καλές στιγμές της Μεταπολίτευσης, γιατί υπήρξανε και τέτοιες. Είναι τα «Λαϊκά προάστια» με τη Σωτηρία Μπέλλου και τα «Γράμματα στο Μακρυγιάννη» με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη. Βέβαια, δίπλα σε αυτά τα έργα θα τοποθετούσα και τρία άλλα τα οποία μουσικά είναι πιο προχωρημένα: Είναι οι «Προσανατολισμοί» σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, οι «Αργοναύτες» σε ποίηση Σεφέρη - Γκάτσου και οι «Ωδές» στην ποίηση του Ανδρέα Κάλβου. Σε επίπεδο συνεργασιών, θεωρώ αξεπέραστη τη στιγμή της συνεργασίας μου με την Μπέλλου. Επίσης, ξεχωρίζω σαν κάτι πολύ σημαντικό τη συνάντησή μου με την Πρωτοψάλτη, η οποία μάλιστα τότε έκανε τα πρώτα της βήματα. Σφραγίστηκε δημιουργικά εκείνη η εποχή με τις ιδέες και τη φαντασία της νεανικής μας παρόρμησης».
Όσο για τη μουσική δημιουργία σήμερα στην Ελλάδα, και κόντρα στις συνήθεις δυσοίωνες προβλέψεις, ο Ηλίας Ανδριόπουλος δεν κρύβει την αισιοδοξία του: «Εάν θεωρήσουμε ότι η κάθε εποχή δημιουργεί τους καλλιτέχνες και την έκφρασή της, τότε σίγουρα και η σημερινή εποχή διαθέτει τους εκπροσώπους της στη μουσική. Μένει από τους νεώτερους δημιουργούς να καταγράψουν όσο καλύτερα μπορούν αυτά που βιώνουν και αυτά που τους εμπνέουν. Υπάρχουν ενδιαφέροντα πράγματα από τους νεώτερους καλλιτέχνες στα οποία μπορεί κανείς να σταθεί με προσοχή και με σεβασμό, έστω και αν είναι διαφορετικές οι καταβολές σε σχέση με μας τους παλιότερους». Και καταλήγει: «Είμαι αισιόδοξος ότι στο άμεσο μέλλον θα γίνουν ακόμη πιο σημαντικά πράγματα»
Δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας "Ημερησία", στο φύλλο του Σαββατοκύριακου 29-30 Ιουνίου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου