Σημείωμα του συνθέτη για τις συναυλίες του στη Μικρή Επίδαυρο

Το ελληνικό καλοκαίρι  δημιουργεί μέσα μας πολυεπίπεδες φορτίσεις,  γι' αυτό παίρνουν άλλο νόημα οι συνευρέσεις μας σε αρχαία θέατρα,  όπως αυτό της Μικρής Επιδαύρου που αντηχεί ήχους και  λόγια από το μακρινό παρελθόν μας.  Από τους παλιούς καιρούς, αλλά και τους νεότερους, η έκφρασή μας ζυγιάζεται αδιάκοπα ανάμεσα στην ευγένεια και στην ποιότητα των συναισθημάτων. Μόνο που στις μέρες μας,  η καλλιτεχνική έκφραση απέκτησε περισσότερο…τα χαρακτηριστικά της διανοητικής άσκησης, έγινε πολύπλοκη, και στέρησε από την ψυχή μας τη βαθιά, ανθρώπινη συγκίνηση.

    Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα πορεύεται διαρκώς στην άκρη των μεγάλων κινδύνων.  Αυτό το νοιώθουμε.  Έτσι, το παράπονο του Μακρυγιάννη  γίνεται  δικό μας παράπονο.  Το ίδιο και ο ρομαντικός λυγμός του Κάλβου,  όταν ανταμώνει με τον πικρό στοχασμό του Σεφέρη, αλλά και τον απέραντο εξυμνητικό λυρισμό του Ελύτη.

     Νομίζω θα το έχετε καταλάβει. Η μουσική και τα τραγούδια μου άλλοτε με νοσταλγικούς χρωματισμούς, άλλοτε με λυρικούς , ακόμα και με τραγικές αναφορές στο μύθο, κινείται σε αυτά τα όρια.  Είναι τα όρια που  μέσα τους αισθάνεται κανείς την Ελλάδα.  Αυτή τη  λιγότερο ορατή, που όμως μας ταξιδεύει με ασφάλεια στο μέλλον.

                                               ΗΛΙΑΣ  ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ

                                                         Ιούλιος  2013

(Το παραπάνω κείμενο περιλαμβάνεται στο έντυπο πρόγραμμα που συνόδευσε τις δύο συναυλίες στο Αρχαίο Θέατρο της Μικρής Επιδαύρου)

Μουσικό αφιέρωμα στον Ηλία Ανδριόπουλο

ΗΛΙΑΣ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ

   Μια διαδρομή από τα «Γράμματα στο Μακρυγιάννη»

             στις «Ωδές» του Ανδρέα Κάλβου

         Κοζάνη  Δευτέρα 26 Αυγούστου ώρα…9 μμ..

               Φιλοπρόοδος Σύλλογος Κοζάνης

          

       Ο Ηλίας  Ανδριόπουλος ανήκει στο νεότερο ρεύμα της έντεχνης ελληνικής μουσικής, με έργο πολυσήμαντο και αναγνωρίσιμο από το ευρύ κοινό.   Τα τελευταία χρόνια αποφεύγει τις συχνές εμφανίσεις.   Στην Κοζάνη, τη Δευτέρα 26 Αυγούστου θα δώσει μία ενδιαφέρουσα συναυλία  ενταγμένη στα πλαίσια των εκδηλωσεων  που διοργανώνει ο  Φιλοπρόοδος Σύλλογος Κοζάνης στην «Αυλή των Ασμάτων και των Θεαμάτων»

     Ο συνθέτης θα θυμίσει στους φίλους της μουσικής  του, εκείνους τους σημαντικούς σταθμούς μιας διαδρομής  τριανταπέντε ετών, που καταγράφηκε με αγαπημένα τραγούδια και μουσικές που προέρχονται από τους κύκλους των έργων του,  Γράμματα στο Μακρυγιάννη, Προσανατολισμοί, Λαϊκά Προάστια, Ξένες Πόρτες, Αργοναύτες, Ωδές κ.α.  Το ίδιο πρόγραμμα παρουσίασε πριν λίγο καιρό  στο Αρχαίο Θέατρο της Μικρής Επιδαύρου στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών σημειώνοντας εξαιρετική επιτυχία. 

     Ο Ανδριόπουλος για τη συναυλία του  επέλεξε ερμηνευτές που αγαπούν βαθιά το έργο του, και ανταποκρίνονται απόλυτα στο ύφος και στον χαρακτήρα της μουσικής του. ΄Ετσι, όσοι  βρεθούν τη Δευτέρα 26 Αυγούστου στην Κοζάνη, θα χαρούν και θα απολαύσουν τα τραγούδια του από τον Τάση Χριστογιαννόπουλο και τη Θεοδώρα Μπάκα.  Θα συμμετέχει μικρή ορχήστρα φυσικών οργάνων: πιάνο – Αχιλλέας Γουάστωρ, βιολοντσέλο- Αλέξανδρος Μποτίνης     μαντολίνο- μπουζούκι – Ηρακλής Ζάκκας.    Επιμέλεια προγράμματος Αχιλλέας Γουάστωρ.

     Ο συνθέτης θα καθίσει στο πιάνο στο τέλος της βραδιάς και θα ερμηνεύσει ανέκδοτες συνθέσεις του.

Μελωδικό «μπαλκόνι» σε επιδαύριο τοπίο

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΙΔΑΛΗ

Την Παρασκευή στο μικρό αρχαίο θέατρο της Παλαιάς Επιδαύρου «η ώρα ξεχάστηκε βραδιάζοντας» (Ελύτης) μέσα από τους πηγαίους μελωδικούς χρωματισμούς του Ηλία Ανδριόπουλου, που «έδεναν» ταιριαστά με ατόφιες δημιουργίες της ελληνικής ποίησης αλλά και με το φυσικό κάλλος του θαλασσοπράσινου τοπίου.

Μια καθαρτήρια συναυλία, μικρό αποκούμπι σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς, που μας θύμιζε ότι «είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας» (Σεφέρης) και ότι αξίζει να βγούμε «στου ονείρου τα μπαλκόνια» έστω και αν «το ποτάμι είναι θολό..., το πέλαγο πικρό και η γη μας λίγη» (Γκάτσος).
Τρεις εξαίρετοι μουσικοί, ο Αχιλλέας Γουάστωρ (πιάνο), ο Αλέξανδρος Μποτίνης (βιολοντσέλο) και ο Ηρακλής Ζάκκας (μαντολίνο, μπουζούκι) «ζωγράφισαν» το αέναο ταξίδι αγάπης του συνθέτη για τη χώρα αυτή, το ανεξάντλητο φως της, τη φυσική και πνευματική ομορφιά της.
Στο νοσταλγικό ρομαντισμό των «Ωδών» του Ανδρέα Κάλβου («Κι όταν το εσπέριον άστρον», «Ω φιλτάτη πατρίς»), στο Αιγαίο αρχιπέλαγος του έρωτα των λυρικών «Προσανατολισμών» του Οδυσσέα Ελύτη, στον πικρό στοχασμό των «Αργοναυτών» του Γιώργου Σεφέρη έκαναν τα ερμηνευτικά τους περάσματα με ώριμη στιβαρότητα και γοητευτική αισθαντικότητα αντίστοιχα ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος και η Θεοδώρα Μπάκα. (Στο ένα μανίκι του τραγουδιστή... κόλλησε ένα... νυκτόβιο τζιτζίκι για μερικά λεπτά θυμίζοντάς μας το «τζιτζίκια μου άγγελοι» του Ελύτη από «Τα ρω του έρωτα».)
Οι αδελφές Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή με το ξεχωριστό μέταλλο της φωνής τους έδωσαν μια ιδιαίτερη φρεσκάδα στα «Γράμματα στο Μακρυγιάννη» των Μάνου Ελευθερίου - Μιχάλη Μπουρμπούλη. Ερμήνευσαν επίσης αισθαντικά δύο παλαιάς κοπής ακυκλοφόρητα τραγούδια του συνθέτη από το «Μονόγραμμα» του Ελύτη.
Ηδύτατες πενιές από πασίγνωστα τραγούδια του συνθέτη ήχησαν προς το τέλος. Τα ερμήνευσαν όλοι οι τραγουδιστές με το κοινό να σιγοτραγουδάει μαζί τους («Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες», «Πλατεία Βάθης», «Μην κλαις») στην πρώτη από τις δυο θαυμάσιες βραδιές του Ανδριόπουλου στη Μικρή Επίδαυρο.